Je hebt van die dagen…

Afgelopen zaterdag weer naar Amsterdam.
Dit keer niet zozeer om video’s op te nemen maar vooral om weer ouderwets straatfoto’s te maken. Je kunt er heel lang over kletsen, maar er komt een tijd dat je het weer echt moet gaan doen. Anders gelooft niemand je meer.

Deze dag begon al op het station.
Het perron was overvol.
De trein was laat. Veel te laat.
Je zou denken dat er wel een interessant beeld zou zijn, op zo’n druk perron bedoel ik.Ik was dan ook ietwat teleurgesteld dat het me niet wilde lukken om dat beeld te vinden, te zien.

Ik draaide me om en tuurde naar het perron aan de overkant van het spoor.
Bingo!

Man met hondHij liep daar gewoon.
Samen, met zijn hond.
Hoe kun je daar nu geen foto van maken?
Dit zijn van die cadeautjes. Van dit soort momenten kan ik echt blij worden.

Ik geef toe: de compositie is niet denderend. De contrasten hadden beter gekund. Nou ja, in deze scene niet echt. Maar de grijze muur in de achtergrond had lichter of donkerder gemogen. Maar ja, op zo’n moment heb je niet echt de tijd om wat studiolampen neer te zetten. De charme van straatfotografie is dat je het moet doen met wat je hebt.

 

Dit is zo’n foto waarvan ik hoop er één per jaar te maken. Dit jaar heb ik hem al gemaakt!

In Amsterdam zelf zag ik op het stationsplein twee, wel aardige, plaatjes. Niet van hetzelfde niveau als de man met hond, maar wel aardig.

eu2016DSC05208 -1

 

 

 

 

 

 

Op de linkerfoto een bellende dame voor het bord “NL EU2016 Amsterdam”, rechts een jongeman die ons voorbereidt op hel en verdoemenis. Zelf vind ik de linker het best gelukt. Compositie is beter, contrasten zijn goed. Er had misschien wat meer tekening in de lucht gemogen. Kan ik nog aan werken. Later. De man op de rechter foto gaat een beetje op in de achtergrond. Te rommelig naar mijn gevoel.

Toen begon mijn wandeling. Wat korte “takes” gemaakt voor een video en ondertussen goed rondgekeken.

En daar stond ze ineens.
Bij de Bijenkorf.
Grote reclameborden zorgden voor de achtergrond.

Het enige dat ik moest doen was wachten tot iedereen uit mijn “frame” was verdwenen behalve zij.

Een plaatje.
Al zeg ik het zelf…
Soms heb je van die dagen…

DSC05273 -1